علامت قبولي توبه

وضغیت وبلاگ ما؟

آمار مطالب

کل مطالب : 548
کل نظرات : 2

آمار کاربران

افراد آنلاین : 1
تعداد اعضا : 1

کاربران آنلاین


آمار بازدید

بازدید امروز : 63
باردید دیروز : 281
بازدید هفته : 856
بازدید ماه : 3164
بازدید سال : 212118
بازدید کلی : 555022

تبادل لینک هوشمند
برای تبادل لینک  ابتدا ما را با عنوان مثل باران باشیم و آدرس mobinir.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.








نویسنده : BARANE313
تاریخ : چهار شنبه 9 مرداد 1392
نظرات

علامت قبولي توبه

 
  
 

مي خواستم بدانم كه از كجا مى توان فهميد كه خدا گناهان ما را بخشيده است؟ نخست بايد دانست صفحه دل آدمي آينه تجلي رحمت و غضب خداست و با رجوع به فطرت دروني و حالت قلبي خود مي توان از رضايت و عدم رضايت خدا با خبر شد به طوري که اگر آثاري از اصرار بر گناه در دل نمانده و پشيماني کامل وجود دارد معلوم مي شود که خداوند نيز آثاري از گناه را باقي نگذاشته است و توبه را پذيرفته است؛ چنان که گروهي از مردان خدمت حضرت موسي(ع) رسيدند و پرسيدند از کجا بدانيم خداوند از ما راضي است؟ حضرت موسي(ع) درخواست آنان را به خداوند منتقل کرد. خداوند فرمود: به بندگان من بگو: «بدانيد هرگاه از من راضي شديد من هم از شما راضي ام»(تحف العقول) . آمرزش از طرف خداوند،درحقيقت ،نتيجه توبه از طرف عبد و پذيرش آن است . در بحث پذيرش توبه آنچه اهميت دارد وجود شرايط است . اگر كسي موفق شود با شرايط كه به تعبير قرآن كريم ،همان توبه نصوح است، توبه نمايد. مسئله پذيرش و آمرزش از طرف خداوند قطعي خواهد بود. عالمان اخلاقي با استفاده از منابع اسلامي فرموده اند: شخص توبه كننده ،حتي اگر پس از توبه نصوح ،به دلايلي دوباره به گناه آلوده گردد،و توبه نمايد، پذيرش و آمرزش الاهي را در پي خواهد داشت و اين فرايند تا هنگام مرگ ادامه خواهد داشت.
مهمترين شرايط توبه عبارت است از : 1. پشيماني و ندامت از صميم قلب و تصميم بر عدم ارتكاب دوباره . 2. استغفار و طلب بخشش. 3. تصميم قاطع بر جبران گذشته و اداي حقوق، خصوصا اگر حق الناس باشد. در ادامه و به منظور توضيح بيشتر در اين زمينه به مطلبي از كتاب احياءالعلوم غزالي به نقل از كتاب ترجمه اخلاق شبر اشاره مي كنيم . ابو حامد غزالى در كتاب احياء چنين مى گويد : اگر معنى قبول را فهميده باشى شك نخواهى داشت كه هر توبه صحيحى پذيرفته و مقبول است. كسانى كه به نور بصيرت مى بينند، و از انوار قرآن مدد مى گيرند، مى دانند كه هر قلب سليمى مقبول خدا و در آخرت در جوار او بهره مند از نعمت اوست، و آمادگى دارد كه با چشم خود به وجه اللّه بنگرد. و مى دانند كه قلب در اصل، سليم آفريده شده است زيرا هر نوزادى با فطرت خدا پرستى آفريده مى شود امّا آن سلامت توسط كدورتى كه گرد و غبار گناهان بر آن ايجاد مى كنند از دست مى رود . و مى دانند كه آتش ندامت اين كدورت و غبار را از بين مى برد و نور حسنه ظلمت سيئة را از بين مي برد . ظلمت معاصى طاقت مقابله با نور حسنات را ندارد، همچنان كه ظلمت شب در مقابل نور روز، و همچنانكه كدورت چرك در مقابل سفيدى پاك كننده ها. همانطور كه اگر انسان با لباسى كه در تن دارد دست به كارهاى پست بزند لباسش كثيف مى شود، و چون آن را با آب گرم و صابون بشويد پاكيزه مى شود، بكار بردن قلب در شهوات، آن را كثيف مى كند و چون آن را با آب اشك و حرارت ندامت بشويد پاكيزه و طاهر خواهد شد، و هر قلبى پاكيزه و طاهر شد مقبول است، مگر آن كه چرك، چنان در طول زمان متراكم شود كه در متن لباس نفوذ كند. كه در اين صورت صابون قادر به دفع و ازاله آن نيست. گناهان نيز اين چنينند كه چون بر قلب متراكم شوند، و لايه اى از پليدى تشكيل دهند، ديگر راه بازگشت و توبه وجود ندارد . (ترجمه اخلاق شبر، فصل پنجم، پذيرش توبه) گاهى انسان با زبان مى گويد توبه كردم ولى به لباسشويى مى ماند كه با زبان بگويد لباس را شستم و وارد عمل نشود، همانطور كه اين كلام لباس را تميز نمى كند و نمى تواند صفت موجود در آن را عوض كند، مگر ضد آن صفت را در آن ايجاد نمايد، "آن كلام هم باعث سفيدى قلب نمى شود". قرآن مجيد مى فرمايد: «و هُو الّذِى يقْبل التّوبه عن عِبادِه» او كسي است كه توبه را از بندگان خود مي پذيرد.(شوري: 25). و مى فرمايد: «غافِرِ الذّنْبِ وَ قابِلِ التَّوبِ» خداي متعال بخشنده گناهان و توبه پذير است(غافر: 3). امام باقر عليه السلام به محمد بن مسلم چنين مى فرمايد: وقتى كه مؤمن توبه مى كند، گناهان قبل از توبه اش بخشيده مى شود، پس او بايد براى بعد از توبه عمل كند. ولى آگاه باشيد بخدا قسم اين مزيت فقط براى اهل ايمان است . راوى مى گويد: عرض كردم اگر بعد از توبه و استغفار گناه كرد و آنگاه دوباره توبه نمود چه؟ فرمود: آيا گمان مى كنى اگر بنده مؤمن از گناه خود پشيمان شود و استغفار و توبه كند خدا توبه اش را نمى پذيرد؟ عرض كردم: او چندين بار اين كار را كرده، گناه مى كند سپس توبه و استغفار مى نمايد . فرمود: هر گاه بنده با توبه و استغفار برگردد خدا با مغفرت و بخشش بر مى گردد، خدا بخشنده و مهربان است، توبه را مى پذيرد، و سيئات را مى بخشد . امام صادق عليه السلام فرمود: گاهى انسان گناهى مى كند و خدا به خاطر آن گناه او را به بهشت مى برد . عرض شد: آيا خدا به خاطر گناه او را به بهشت مى برد؟ بله او گناهى مى كند ولى هميشه از آن گناه بيمناك، و بر نفس خود غضبناك است، خدا هم او را مى بخشد و داخل بهشت مى كند . البته بايد دانست توبه براى كسانى نيست كه تمام عمر بدى مى كنند تا زمانى كه يكى از آنها را مرگ فرا مى گيرد، در آن حال مى گويد: الان توبه كردم. (نساء، آيه 18).

http://porseman.org/showarticle.aspx?id=98

 



تعداد بازدید از این مطلب: 3401
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0


مطالب مرتبط با این پست
می توانید دیدگاه خود را بنویسید


نام
آدرس ایمیل
وب سایت/بلاگ
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

آپلود عکس دلخواه:








چترها را باید بست زیر باران باید رفت فکر را خاطره را زیر باران باید برد با همه مردم شهر زیر باران باید رفت دوست را زیر باران باید برد عشق را زیر باران باید پیدا کرد زیر باران باید بازی کرد زیر باران باید چیز نوشت حرف زد نیلوفر کاشت زندگی تر شدن پی در پی زندگی آب تنی کردن در حوضچه "اکنون" است رخت ها را بکنیم آب در یک قدمی است ... سهراب سپهری


عضو شوید


نام کاربری
رمز عبور

فراموشی رمز عبور؟

عضویت سریع

نام کاربری
رمز عبور
تکرار رمز
ایمیل
کد تصویری
براي اطلاع از آپيدت شدن وبلاگ در خبرنامه وبلاگ عضو شويد تا جديدترين مطالب به ايميل شما ارسال شود